Hemen hemen hepimiz sosyal medyanın bir ucundan tutmuş
durumdayız. Her gün geniş bir ağa yayılan bu mecra, içerisine çekiyor bizleri
de. Mesela Türkiye’de facebook kullanıcı sayısı 30 milyonu geçti. Twitter
kullanıcı sayısı ise 7 milyon civarında.
Varın siz hesaplayın gerisini.
Facebook eski popülerliğini yitirdi aslında. Neydi öyle
evine gidip tarlasını eken, meyvelerini toplayan insanlar. Ne kadar çok boş
vaktimiz varmış meğer bilgisayar başından kalkamaz olmuşuz. Ve neden bıraktık
birbirimizi ki, buralara mahkum etmişiz diğerlerimizi.
Sosyallik diyoruz
da, birçok asosyalin yeri oldu. İletişim sorunu yaşayan tiplerin kendilerini
buldukları bir yer. Herkes bir gruba dahil olma çabasında. Sanal alemden gerçek
aleme geçerek sosyalleşenler de var. “Geleneksel facebook günleri”… Paylaşım
siteleri için çekilen resimlere bir yorum yapamıyorum. O pozu gören artık
anlıyor arkadaşım, çektirmeyin.
İnsanlar, twitteri daha farklı kullanıyorlar. İlk
zamanlar sosyal medya hesapları olanların da bir havası vardı. Senin twitter
adresin yok mu? Sorusu ve arkasından gelen o acıma bakışı ile kaç insan
açmıştır hesap kendine iyi biliyorum. Twitter açmakla da bitmiyor. İnsanlar ne
yazacağım diye düşünüyor sonra. Hadi yazacak şeyi de buldu, sırada doldurması
gereken “kişisel bilgiler” bölümü var. Buraya en vurucu şey yazılmalı ki
takipçi sayısı artsın. Herkes mi yazar olur arkadaşım, herkes mi uzman, herkes
mi fotoğrafçı olur. Bunlar sosyal medyanın meslekleri. Kimse işsiz değil.
Kimsenin susması gerekmiyor. İsteyen istediğine, istediği gibi yazabiliyor.
Bir diğer olay ise; foursquare… İnsan neden nerede
olduğunu bildirir ki. Tamam bazı yerleri bildirdin değişik, güzel. Ama yolda
giderken neden elinden düşürmezsin de iett otobüsündeki kadın gibi her durakta
bir yazarsın. Ben henüz tam bir anlam veremedim. Yerini bildirmekle de
kalmıyor. Şimdi orada ne gördün ne yedin onları da göstermen lazım. Mesela her
gün yediğin mevsim salatasını şöyle değişik bir efekt ile paylaşman gerekir.
Paylaştın o da yetmiyor. Ne kadar beğenisi var ne kadar yorumu var. Var da var.
Masa başı Ortadoğu Uzmanlığı; Böyle bir ilan görürsem asla şaşırmam. Zira o kadar
fazla ki sayıları. Muhafazakar kesimin uğrak yerlerinden At Pazarı’na uğrasanız
hemen hemen her masada bir uzmana rastlayabilirsiniz. Hatta bu tipler
konuşmalarıyla birçok kişiyi etkileyebilirler. Ağzında iki tane –ist,-izm ekli
kelimeyi döndürüp duran, dinden ödün vermeyen bu tipleri, arkadaşları ‘mücahit’
olarak bile tanımlar. Bunlar da sosyal medyadan nemalanıyorlar.
Sosyal medyaya
dahil olduğumuzdan beri mahremiyetimiz kalmadı. Yatak odası resimlerine kadar
her şey burada. O da görsün o da beğensin. Hele o düğün resimleri… Tesettürlü
kızlar da daha fazla görüyorum bu olayı. Eskiler düğün resimlerini sadece yatak
odalarına koyarlardı. Hem ayıp sayarlardı öyle salonlarda baş köşelerde
olmasını. Şimdilerde ağzının içine düşerek verilen pozlar cümle aleme ilan
ediliyor. Bir de üzerine ayet yazmıyorlar mı. Ayet eşliğinde sunuyorlar. Hem Allah
hem yallah olayı tam uyuyor sanırım.
Sosyal medya zararlıdır! Diye bir ibare kullanamayız.
Hayatımıza girdi gireli iletişim olarak büyük sorunlar yaşıyoruz bu bir kesin.
Adı üzerinde paylaşım sitesi… Üzüntü, sevinç, keder, her şey paylaşılıyor.
Sanırım biz dozunda hata ediyoruz. Kullanım ile ilgili hataları ayıkladıktan
sonra bir zararı olmadığını düşünüyorum. Bir tweet ile bir insanın neye yakın
neye uzak olduğunu az çok anlayabiliyoruz. Falancı kimdir dediğimizde,
yaptığımız bir iki sorgulamada karşımıza az çok bilgiler çıkar. Paylaşımlarımız,
hakkımızda bir bilgi, bir yorum içeriyor. Verdiğimiz bilgilere dikkat edelim J
