Bir yudum sessizlik isteyerek kenara çekiliyorum...
Durmuyor ki uzuvlarım.
Her biri eşi ile çelişki halinde.
Bir ayağım geleceğe bir adım atarken diğeri geçmişe takılı kalmış.
Bir gözüm kapalıyken bile rahat durmaz. Geçmişi film şeridi halinde serer önüme, diğeri de arada açar gözünü süzer etrafı yeni bir şeyler arar gibi.
Kulaklarım... Biri eskiye ait sözleri hatırlatır, diğeri yeni sözlerin peşindedir.
Kalbim ve yüreğim tek. Başka eşi yok ama sesi o kadar çok ki.
Ne olurdu sanki ikisi de hep ayrı yönde olmasa. Farklı şeyleri söylemese, birbirlerine muhalefet olmasa.
Kızmıyorum onlara...
İçimde karışan onca duygunun içerisinden sıyrılarak sesleniyorum hepsine, herkese, her şeye;
Yoruldum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder