11 Haziran 2011 Cumartesi

Salih Memecan'ın Usta Kaleminden

2 yorum:

  1. Önce hayâl, sonra ümid eder insan. Çokça gözyaşı döker. Göz yaşarmayınca ümid yeşermez zira. Belki yıllar geçer bir filiz açmaz kupkuru dallar. Sonra bir sabah uyanırsın pencereden sızan güneşin ışığıyla. Sıyırırsın perdeyi ve bir tomurcuk ilişir gözüne, yıllarca ümitle baktığın yerde. Bir tebessüm peydahlanır yüzünde istemsizce. Birkaç damla yaş süzülürken yanaklarından sessizce.

    YanıtlaSil
  2. Her ne kadar yeşilliğin üstüne beton dökselerde güneşin azgın sıcağına dayanamaz beton ve yavaş yavaş çatlaklar olur betonda ve altındaki yeşillik beton çatlaklarından yüzünü gösteri verir..Betonun altındaki yeşillik öyle gür çıkmaya başlarıki artık betonun parçalanması an meselesidir .... Vesselam

    YanıtlaSil