Bilmem kaç milyar insanız şu hayatta...
Doğduk büyüyoruz. Ve yaşıyoruz.
Her geceye uyuyor, her güne uyanıyoruz.
Bazen günleri geceleri birbirine karıştırıyoruz ama yaşıyoruz.
Bazen sadece biz varmışız gibi,
Bazen o günün tek mutlusu biz mişiz gibi,
Bazen de o günün ve tüm günlerin en mutsuzu biz gibi.
Çoğu zaman bencilce belki ama yaşıyoruz.
Hayat bana bunu da yaptın ha! diye sitemler savurup sonra hayattan,zamandan bekliyoruz yeni güzellikleri.
Ne inandığımız belli, ne beklentimiz.
Bir gecemiz mutlu olsun, dünkü üzüntüyü unuturuz. Ha, bu kötü mü? Elbette değil. Üzülme! Ama unutma da.
Bir tek sen yoksun bu hayatta genç. Bir tek seni üzen de, e tabi mutlu eden de.
Yaşa, ama bencil olma.
Ve her gece uyumadan önce vicdanını yanından ayırma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder