Her şey hazırdır aslında. Yıllar öncesinden kurmuşsundur planlarını. Provalar, tekrarlar, ezberler bazen de doğaçlama... Kusursuz olmaması için sebep yoktur adeta... Sahnedeki biblonun duracağı yer, protokolün oturma düzeni, teşekkür konuşması... Yıllardır emek verdiğin, hayallerini kurduğun şey gerçek olacak.
Sonra, tam oyun günü birisi çıkar ve der ki;
"Bu sahne, bu senaryo, bu oyuncular hepsi, hepsi benim hayalim." Başrol oyuncunu da alır gider. Koskoca salon ortasında, sahnede tek kalırsın.. Düşünürsün... Ben başkasının hayalini mi kurmuşum.. Yoksa?
Ya da baska hayallere mi aldanmışım..
YanıtlaSil